„Teraz wybieram się jak pliszka za morze, do raju..."


Dnia 2 grudnia 2013 roku w wieku 85 lat odeszła na wieczny spoczynek znana poetka ludowa, Teresa Grzegorzek ze Sechnej. Jej dzieciństwo przypadło na lata II Wojny Światowej. W czasie okupacji uczęszczała na tajne komplety prowadzone w prywatnych domach przez nauczycieli, którzy kształcili młodzież nieodpłatnie, narażając własne życie. Maturę zdała w 1948 roku w zakopiańskich Kuźnicach. Potem ukończyła kurs nauczycielski w Krakowie po którym przez trzy lata pracowała jako nauczyciel w szkołach: w Dębnie, Dobrej oraz Tarnowie. Ponieważ ukończyła szkołę rolniczą, ojciec przepisał Jej gospodarstwo rolne w Sechnej i tak zakończyła się nauczycielska przygoda. Teresa wyszła za mąż i wychowała 5 – cioro dzieci. 


Za pisanie zabrała się w latach 90 – tych. Wydała epopeję sławiącą tajne nauczanie w Ujanowicach, pt. "Wspomnienia jak legendy z sądeckiej ziemi", zbiór wierszy "Hela od Grzybka", opowiadania "Na chopski rozum". Jej teksty są śmiałe i pisane ze swadą, wielu Jej bohaterów nosi cechy samej autorki albo Jej sąsiadów ze Sechnej. Często czerpała inspirację z zasłyszanych opowieści i miejscowych legend. Swoje utwory podpisywała pseudonimem Tekla Gil. W szufladzie leżą jeszcze w rękopisie kilkustronicowe bajki, wiersze i poemat o pielgrzymkach papieża Jana Pawła II. Może kiedyś uda się je opublikować? "Ale o wydanie nie będę zabiegać" i uśmiechając się mówiła: "Teraz wybieram się jak pliszka za morze, do raju...."


W dniu 7 grudnia 2013 roku, w Kościele Parafialnym w Ujanowicach zostało odprawione nabożeństwo pogrzebowe, a Jej doczesne szczątki spoczęły na cmentarzu w Ujanowicach.

Niech spoczywa w pokoju (")